Prolog

Schodząc  po schodach Danielle usłyszała krzyki. Nie musiała się długo zastanawiać nad tym, skąd dobiegają, dlatego wchodząc do kuchni nie zdziwił ją widok kłócącej się pary. Nie wiedząc, że dziewczyna stoi przed drzwiami nadal się sprzeczali.

-Ona ma dziewiętnaście lat.  – kochany ojciec jak zawsze broni swojej córeczki, pomyślała opryskliwie dziewczyna.- Nie musi wiedzieć o swoim przeznaczeniu, ja dowiedziałem się w dwudzieste czwarte urodziny.

-To były inne czasy, tak możemy przywrócić jej pamięć, chyba tego chcesz?- widok przyszywanej macochy, bo jak inaczej nazwać trzecią kobietę ojca, mroził krew w żyłach. Wyglądała okropnie, cała zalana łzami z kuchennym nożem ręce.

- Nie, nie chcę. Teraz jest lepiej. Nie jest zagrożona, chyba wiesz jak skończyło się to z Lexi. – starał się to mówić z ironia w głosie – I nie zapominaj, że to moja córka, bo jak dobrze pamiętam Ty nie możesz mieć dzieci!

Kobieta ze łzami w oczach wybiegła z kuchni nie zważając na to, że po drodze prawie ugodziła nożem Daniellę.

- O co chodzi?
- Drobna kłótnia przedmałżeńska! - zaczął krzyczeć ojciec

- Doigrałeś się.  Zostawi Cię – zaczęła ponownie dziewczyna – już prawie ją polubiłam, a Ty znowu nawywijałeś.  

- Jak mogłaś ją polubić skoro znacie się zaledwie trzy tygodnie? – oburzył się mężczyzna

- W gruncie rzeczy znamy się już jakieś dwa miesiące, ale po wypadku niewiele pamiętam. No mało ważne. Ona była naprawdę miła i starała się. Nie chciała tylko Twoich pieniędzy, a zresztą nie ważne. Cześć! - rozwścieczona wzięła swoją markową torbę, założyła nową koralowe szpilki i wyszła pośpiesznie z domu.

- Cudowna pogoda – powiedziała pod nosem i od razu rozpromieniła się.

Wsiadła do samochodu i ruszyła w stronę domu Katheriny. Jak zwykle droga była zakorkowana, więc dziewczyny umówiły się, że spotkają się pod kawiarenką  „Cherry Blossom”.  Gdy Danielle przyjechała na wyznaczone miejsce Kat już na nią czekała.  Miała na sobie cudowną koronkową bluzkę i obcisłą niezbyt krótką spódniczkę. Całość nieźle komponował się z jej długimi jasnymi włosami, które jak zwykle miała rozpuszczone. Wsiadła do auta i zaczęła rozmowę.

- Cześć – niewinny buziak w policzek – Jak tam głowa?        

- Błagam Kat nie chcę rozmawiać o moim wypadku.

- Jesteś przewrażliwiona, wiesz? Miałam na myśli czy nie boli Cię głowa po wczorajszej imprezie, bo solidnie się upiłaś.

- Oo.. sorry, bywało gorzej.

***

Gdy przyjechały na parking przed szkołą, zobaczyły że znajomi już są w komplecie i na nie czekają jak zawsze w tym samym miejscu. Dani zaparkował samochód tuż przy przyjaciołach, niedaleko wejścia głównego. Dziewczyny wysiadły z auta i zaczęły się serdeczne powitania.

Po kilku minutach oswobodziły się z uścisków kolegów i mogły włączyć się do rozmowy. Jak zawsze pierwszego dnia szkoły rozmawiali o wakacjach i imprezie, którą hucznie je zakończyli. Gdy rozbrzmiał dzwonek wszyscy zaczęli zbierać się do szkoły, a właściwie na bosko za nią, na której odbywały się wszystkie ważne uroczystości.  

Cała grupka weszła już grubo spóźniona, ponieważ był straszny tłok. Po zajęciu miejsca Danielle uświadomiła sobie, że Kat wygłasza przemowę. 

Nic dziwnego przecież jest przewodniczącą szkoły. Pomyślała dziewczyna.

- A to kto? Nie pamiętam żeby takie ciacho chodziło do naszej szkoły – Dani zapytała znajomą obok, gdy zobaczyła przystojnego bruneta siedzącego kilka ławek niżej. Był on ubrany w cienką koszulkę, pod którą unosiły się jego mięśnie.

-  Zapomniałam Ci powiedzieć. Wyobrazisz sobie, że taki przystojniak będzie w naszej klasie. -  W tej chwili chłopak odchylił się lekko do tyłu i dziewczyny mogły zobaczyć umięśnione ramiona nieznajomego.