1. Josh

- A widziałaś jakie ma umięśnione ramiona? Jaką cudowną cerę? On ma takie śliczne oczy!

- Uspokój się, przystojniak to, przystojniak tamto. – Kat zganiła przyjaciółkę - Dziewczyno Ty masz obsesję.

- Nie prawda.- zaprzecza Danielle -  Ja tylko… ale widziałaś jak się ubiera, takie modne ubrania, zapewne z Mediolanu.

- Hahha.. a może z bazarku. – roześmiałaś się Katherina – Ja będę już lecieć, nie chce mi się słuchać o tym jak nowy chłopak ze szkoły wygląda.

Dziewczyna zebrała swoje książki do nowej torby, którą kupiła podczas wyjazdu do Włoch i wyszła z pokoju koleżanki.

„Wibracje telefonu”

Danielle podbiegła do komody na której leżała jej komórka. Na wyświetlaczu widniał napis Judith, dziewczyna pośpiesznie wcisnęła przycisk odbierz.

- Josh. – powiedziała dziewczyna dzwoniąca do Dani

- Jesteś tego pewna?

- Tak w 100%, słyszałam jak się kłócił z kimś na chodniku naprzeciwko szkoły. Ten mężczyzna, tak do niego mówił.

- Okey, a wiesz coś jeszcze?

- Hmm.. w zasadzie nie, a nie jest coś jeszcze.

- Mówi, tylko szybko.

- Jest śliczny kiedy się denerwuje.

- Ohh… szkoda że tego nie widziałam. Okey, dzięki. Do zobaczenia jutro pod szkołą, cześć.

Danielle poszła w ślady koleżanki, choć swoje podręczniki zsunęła z łóżka, na ich miejsce rzuciła telefon. Wzięła nową koronkową koszulkę nocną i udała się do łazienki.

***

- Danielle, hm.. dobrze się ustawiłeś braciszku. Smaczny kąsek. Chętnie bym w niej zanurzył kły.

- A tylko spróbuj! – poderwał się z fotela Josh i zaczął wywijać kołkiem przed nosem brata.

- Teraz jestem zły, a gdy jestem zły jestem niedobry, a gdy jestem niedobry poluję na ładne dziewczyny, oczywiście w pierwszej kolejności kobiety mojego brata.  – roześmiał się przystojniak siedzący na ogromnej sofie pochodzącej z XVII wieku.

-Nie przepraszam, już się uspokój. Nie rób jej krzywdy. -  Joshua usiadł niepewnie z powrotem na swój fotel, pochodzący z tej samej epoki co sofa i inne meblem znajdujące się w salonie.

- Tym razem jej odpuszczę , ale – zawahał się – ale kolejnym już się nie powstrzymam, więc kochany braciszku – wstał i poklepał chłopaka po ramieniu – uważaj przed kim wywijasz kołkiem. Pamiętaj że to ja jestem silniejszy. – mężczyzna jednym szybkim ruchem wywrócił rękę Josha i złamał ją w 2 miejscach jednocześnie –  I szybszy.

Chłopak wyszedł pośpiesznie z salonu, zostawiając Josha leżącego na stole. Nastolatek w szybkim tępię znalazł się na fotelu gdzie zaczął nastawianie swojej ręki. Zajęło mu to tylko osiem minut, choć sprawiło wielki ból.

Josh spojrzał na ogromny zegarek pochodzący z początku XIX wieku i zobaczył że ma tylko pół godziny do rozpoczęcia zajęć.

- Cholera, muszę jeszcze zapolować – powiedział pod nosem chłopak.

Pośpiesznie wybiegł z domu i udał się w stronę małego lasku za domem. Zajęło mu to zaledwie 3 sekundy choć przeciętnemu człowiekowi zajęło by to dwie, trzy minuty. 

***

Danielle wróciła z łazienki i spotkał ją dylemat który miała od zawsze.

Co ja na siebie włożę pomyślała.

Podeszła do ogromnej szafy i zaczęła przeglądać sukienki, niektóre miały jeszcze metki, bo kupiła je w ostatnim tygodniu wakacji, a że jej zakupy nigdy nie kończą się na trzech rzeczach, więc zaopatrzyła się w całkiem pokaźną sumę ubrań. Po wyrzuceniu połowy, znalazła tą która pasowała do dzisiejszej pogody i humoru Danielle. Wyciągnęła z szały turkusową sukienkę z wycięciem na plecach. Po założeniu ubranie zasłaniało dziewczynie tylko połowę ud. Do tego Dani znalazła również nowe szpilki. Założyła je i wyszła z domu, aby udać się samochodem do szkoły.

***

Nareszcie jest. Jak ona cudownie wygląda, choć ta sukienka jest lekko za krótka. - Pomyślał Josh, który przyglądał się Danielli za drzew, aby nikt go nie zobaczył.

Dziewczyna wsiadła do samochodu i chciała go odpalić, ale o dziwo nie udało jej się to. Choć auto wyglądało na niedawno kupiony. Danielle wysiadła i zadzwoniła do jakiejś dziewczyny

- Cześć, Kat. Popsuł mi się samochód, chyba będę musiała zamówić taksówkę, żeby dostać się do szkoły.

To moja jedyna szansa - pomyślał Josh

W ciągu kilku sekund już siedział za kierownicą swojego samochodu. Jechał prosto do domu Danielli. Zajęło mu to zaledwie 3 minuty. Dziewczyna nadal stała z telefonem w ręku.

***

Cholera, dlaczego właśnie teraz każda taksówka jest zajęta. - Pomyślała dziewczyna -  Zadzwonię jeszcze do jednej, a jak nie będę musiała.– Urwała swoje rozmyślanie

- Cześć, co się stało? – dziewczyna zaniemówiła, bo właśnie do niej mówił przystojniak, o którym ciągle myślała.

________________________________________________

Mam nadzieję, że moje opowiadania Wam się podobają. Zachęcam do komentowania, bo to daje naprawdę niezłego kopa do dalszego pisania.